تحلیل دقیق و داشتن یک استراتژی خوب همیشه دقدقه تریدرهای بازارهای مالی بوده و این دلیلیست تا آنها بدنبال تاییدیه ای مطمئن برای ورود به معامله باشند. اندیکاتورها از نشانگرهایی هستند که برای این امر مورد استفاده قرار میگیرند. خیلی از معاملهگران آنها را راهی میانبر و قابل اعتماد برای ورود به معامله میدانند. اما برخی دیگر اندیکاتورها صرفا یار کمکی پرایسن اکشن تلقی میکنند. بنظر شما کدام طرز تفکر صحیح است؟ پاسخ این سوال در نحوه استفاده از اندیکاتورها و استراتژی معامله گری تاثیر دارد. اما قبل از توصیه های آموزشی در استفاده از اندیکاتور بیایید ابتدا در وبلاگ آکوچین با آنها آشنا شویم.
اندیکاتور (indicators) ابزاریست متشکل از مجموعه توابع ریاضی که برای درک و تحلیل بهتر نمودارهای معاملاتی مورد استفاده قرار میگیرد. این توابع ممکن است برگرفته از رفتار گذشته بازار، قدرت خریداران و فروشندگان و موارد دیگر باشند. به عنوان مثال، آنها می توانند تأیید کنند که آیا بازار در حال ادامه روند یا اینکه در حال تغییر آن است. اندیکاتورها همچنین میتوانند اطلاعات خاصی از بازار را ارائه دهند، مانند زمانی که یک دارایی در محدودهای بیش از حد خرید یا فروش باشد.
اندیکاتورها به دو صورت قابل نمایش هستند:
اندیکاتورها سیگنال های معاملاتی را تولید می کنند. هر اندیکاتور در صورت موافقت حرکت قیمت با توابع خود سیگنال میدهد. اندیکاتورها در درجه اول از لحاظ سبک کاری به دسته تقسیم زیر میشوند:
اندیکاتورهای روندمحور که در بازارهای دارای روند عملکرد بهتری دارند
اندیکاتورهای نوسانی- محدوده ای که در محدوده بازارها کارایی بهتری دارند.
روند روی نمودار و همچنین قدرت آن، همیشه واضح نیست و یک شاخص روند می تواند آن را واضح تر کند. شاخص های روند تمایل به ماهیت عقب ماندگی دارند، یعنی نسبت به موقعیت قیمت عقب تر هستند.
شاخصهای روند محور تمایل به ماهیت عقب ماندگی دارند و برای شناسایی قدرت یک روند استفاده میشوند و به یافتن نقاط ورود و خروج از بازار کمک میکنند.
اندیکاتورهای روند می توانند معامله گر را قادر سازند تا:
هنگامی که قیمت در یک محدوده حرکت می کند، یک اندیکاتور نوسان نگار با نشان دادن اینکه آیا کالا یا ارزی بیش از حد خرید شده یا بیش از حد فروخته شده است، به تعیین مرزهای بالا و پایین آن محدوده کمک می کند. آنها این کار را با نوسان بین یک سطح بالا و یک سطح پایین انجام می دهند. این اندیکاتورها در دسته اندیکاتورهای همگام با قیمت و تقریبا پیشرو جای میگیرند.( در ادامه در مورد موقعیت زمانی سیگنال دهی اندیکاتورها صحبت میکنیم.)
اندیکاتورهای نوسانی در یک محدوده مورد استفاده قرار می گیرند و تمایل دارند ماهیت پیشرو داشته باشند، که تعیین می کنند که آیا دارایی بیش از حد خرید شده یا بیش از حد فروخته شده است.
اگر یک اندیکاتور نوسان نگار نشان دهد که یک ابزار بیش از حد خریده شده است، یک معامله گر به احتمال زیاد به دنبال موقعیت های فروش خواهد بود. به همین ترتیب، اگر یک اندیکاتور نوسانی نشان دهد که یک ابزار بیش از حد فروخته شده است، یک معامله گر به احتمال زیاد به دنبال یافتن موقعیت های خرید است .
نوع اندیکاتورهای مورد استفاده بستگی به سیستم معاملاتی و در نهایت به انتخاب معامله گر بستگی دارد. اندیکاتورهای نوسانی در بازارهای درگیر در یک محدوده مفید هستند، در حالی که اندیکاتورهای روند در بازارهای دارای روند کارایی بهتری دارند.
به عنوان مثال، اگر ترجیح میدهید در بازارهای متنوع معامله کنید، اندیکاتورهای نوسانی مانند شاخص(اندیکاتور) تصادفی، کانال کالا یا شاخص های قدرت نسبی برای کمک به تصمیم گیری معاملات مفید خواهند بود.
اگر ترجیح می دهید در یک بازار روند دار معامله کنید، اندیکاتورهای روند، مانند MACD یا میانگین قیمت (MA) مفیدتر خواهند بود.
اندیکاتورها از لحاظ زمان سیگنال دهی به دو دسته مجزا تقسیم میشوند:
این اندیکاتورها میزان تغییر در عمل قیمت را اندازه گیری میکنند و میتوانند زمانی که رفتار قیمت در حال کاهش یا افزایش است را ثبت کنند.
اندیکاتورهای پیشرو می توانند سیگنال هایی را زودتر از موعد ارائه دهند، در حالی که اندیکاتورهای عقب افتاده معمولاً برای تأیید عملکرد قیمت، مانند قدرت یک روند، استفاده می شوند.
به عنوان مثال، اگر عمل قیمت به سرعت افزایش یافته و سپس شروع به کند شدن کند، یک اندیکاتور پیشرو می تواند این تغییر را در حرکت ثبت کند و از این رو سیگنالی را ارائه دهد که ممکن است دارایی در موعد برگشت باشد.
یک اندیکاتور متاخر معمولاً برای تأیید آنچه که عمل قیمت انجام داده است استفاده می شود، مانند اینکه آیا عمل قیمت وارد یک روند شده است یا خیر. آنها را اندیکاتورهای عقب مانده از این جهت متاخرمی نامند که عقبتر از رفتار قیمت هستند و نسبت به اندیکاتورهای پیشرو دیرتر سیگنال میدهند.
انتخاب اندیکاتورها در وحله اول بستگی به سبک و استراتژی معاملاتی دارد. مثلا معاملهگرانی که به سبک اسکالپ SCALP)) کار میکنند ترجیح میدهند از اندیکاتورهای پیشرو استفاده کنند زیرا ممکن است از حرکت قیمت جا بمانند. اما معامله گران سبک اسنایپر یا کسانی که معاملات بلند مدت انجام میدهند ترجیح میدهند علاوه بر تایید اندیکاتورهای پیشرو، منتظر تایید اندیکاتور متاخر یا عقب مانده نیز بمانند تا با خیال راحت تر اقدام به معامله کنند. توصیه میکنیم در هر سبکی از معامله گری قبل از انتخاب اندیکاتور از میزان اعتبار آن مطلع شوید تا درصد خطای معامله گری شما کاهش یابد.
همانطور که گفتیم اندیکاتورها میتوانند به عنوان مرجعی برای تحلیل تکنیکال (اگر چه نه به وسعت روش پرایس اکشن) باشند، مخصوصا زمانی که نتوانیم نشانهای از پرایس اکشن در مورد حرکت بازار دریافت کنیم. قدرت و ضعف روندها ،نقاط برگشتی و اشباع خرید و فروش از نمونه نشانه های منشا شده از اندیکاتورهاست.
اینکه سیگنال یک اندیکاتور چقدرقابل اعتماد است بستگی به عواملی ماننداستراتژی شخصی، اعتبار، دقت در تحلیل و محبوبیت آن اندیکاتور دارد. اعتبار یک اندیکاتور در گرو میزان عملکرد مثبت آن است که خود وابسته به دقت است. در صورت دقت در سیگنالدهی اعتبار اندیکاتور بالا میرود و در نتیجه محبوبیت آن افزایش می یابد. اندیکاتورهای ترند و محبوب معمولا از دقت بالاتری برخوردارند زیرا تریدرهای بیشتری معاملات خود را بر اساس سیگنالهای این اندیکاتورها انجام میدهند و باعث حرکت قیمت در بازار میشوند. پس هنگام انتخاب یک اندیکاتور به این نکته توجه داشته باشید. البته بعضی از معامله گران ترجیح میدهند با استفاده از چند اندیکاتور دقت کار خود را بالا ببرند که خود ملزم رعایت چند نکته آموزشیست که در ادامه بیان میکنیم…